تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت

معرفی و ارزیابی اشکال سازمان های تجاری در تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت

1- توافق نامه تشکیل مشارکت

یک شرکت مشارکتی، یک شخص حقوقی جداگانه نیست. اما طبق قانون در تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت، یک شرکت باید از طریق توافق نامه حقوقی، بین همه شرکا تشکیل شود. بنابراین برای تشکیل یک شرکت مشارکتی، باید قرارداد منعقد شود. فعالیت تجاری آن باید قانونی باشد و انگیزه آن سود باشد. بنابراین دو نفر که برای انجام امور خیریه / یا عمل اجتماعی، اتحادی تشکیل می‌دهند این شکل از تشکیلات را شامل نمی‌شود.

2- مسئولیت پذیری نامحدود

 یک ویژگی منحصر به فرد همه شرکا در تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت، مسئولیت پذیری نامحدود آنها در تجارت است. شرکا همه به طور جداگانه و مشترک در قبال شرکت و پرداخت کلیه بدهی ها مسئول هستند. این بدان معنی است که حتی دارایی های شخصی یک شریک، می‌تواند برای پرداخت بدهی های شرکت تسویه شود. اگر این پول از یک شریک منفرد دریافت شود، وی می‌تواند به ترتیب قرارداد از شرکا برای سهم بدهی خود طبق قرارداد مشارکت و همکاری شکایت کند.

3- استمرار

مشارکت نمی‌تواند به طور همیشگی انجام شود. مرگ یا بازنشستگی یا ورشکستگی یا دیوانگی شریک، شرکت را منحل می‌کند. در صورت انتخاب شرکای باقی مانده، ممکن است مشارکت را ادامه دهند، اما قرارداد جدیدی باید برای ادامه همکاری و مشارکت تنظیم شود. همچنین مشارکت پدر نمی‌تواند توسط پسرش به ارث برسد. اگر همه شرکای دیگر موافق باشند، می‌توان او را به عنوان شریک جدید اضافه کرد.

4- تعداد اعضا

همانطور که می‌دانیم حداقل دو عضو باید در تنظیم قراداد همکاری و مشارکت وجود داشته باشد. با این حال، حداکثر تعداد با توجه به چند شرایط متفاوت خواهد بود. قانون مشارکت، خود در مورد این موضوع، ساکت است اما قانون شرکت ها در سال 2013 وضوح را ارائه می‌دهد. برای یک تجارت بانکی، تعداد شرکا نباید از ده نفر بیشتر شود. برای مشاغل از هر نوع دیگر حداکثر تعداد بیست نفر لازم است. اگر تعداد شرکا افزایش یابد، به یک نهاد یا انجمن غیرقانونی تبدیل می‌شود.

5- نمایندگی متقابل

در این نوع سازمان، تجارت باید توسط همه شرکا با هم انجام شود یا اینکه می‌تواند توسط هر یک از شرکا (یک یا چند) که برای همه آنها یا از طرف همه آنها اقدام می‌کند، انجام شود. بنابراین این بدان معناست که هر شریک یک عامل موثر در تنظیم قرارداد مشارکت و همکاری است.

مزایای تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت

تا زمانی که توافق نامه مشارکت منعقد نشده باشد که حقوق و مسئولیت های شما را بیان کند، قانون مربوطه، اعمال و مشارکت عمده را اعمال می‌کند. اکثر کشورها، نسخه ای از قانون مشارکت یکنواخت ( یا قانون مشارکت یکسان تجدید نظر شده ) را تصویب کرده اند.

 قوانین پیش فرض شده در تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت، معمولاً فرض می‌کنند که شرکا به میزان مساوی از زمان و منابع برای تجارت، سرمایه گذاری کرده اند. بنابراین طبق این قوانین، در صورت قطع همکاری، سود و زیان به طور مساوی تقسیم می‌شود. با این حال، همه ما می‌دانیم که در برخی موارد ممکن است شرکا هنگام شروع مشارکت، ترتیب متفاوتی را در نظر گرفته باشند.

در حقیقت هیچ دو مشاغل یا مشارکت، مشابه یکدیگر نیستند. قوانین دولتی ممکن است برای ترتیب مشارکت منحصر به فرد یا فعالیت تجاری شما سازگار نباشد. مهم ترین مزیت داشتن یک توافق نامه تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت کتبی این است که اجازه می‌دهد سرنوشت تجارت شما (سرنوشت کنونی و آینده) در دستان شما و شریک شما باشد.

 به طور خاص، توافق نامه های مشارکتی کتبی در تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت، فرصتی را برای شما و شریک شما فراهم می‌کند تا رسماً به صلاحیت، مدیریت و کنترل شغل، مشارکت سرمایه، تخصیص سود و زیان و موارد دیگر بپردازید.

شرایط تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت

توافق نامه مشارکت شما باید در مورد روابط تجاری و عملکرد تجاری، منحصر به فرد شما باشد. باز هم، هیچ دو مشاغلی شبیه هم نیستند. با این حال، حداقل 5 بند اصلی وجود دارد که هر توافق نامه تنظیم قرارداد همکاری و مشارکت باید شامل آنها باشد: